ارسال به دوست  نسخه چاپي 

مشکلات و چالش‌های پیش روی سیلوداران کشور

دولت سیزدهم نیز روی کار آمد و هریک از بخش‌ها و صنایع مختلف، از دولت و وزیر‌های مربوطه، خواسته‌هایی دارند تا شاید بتوانند با رفع مشکلات در راستای تولید هرچه بیشتر و با‌کیفیت‌تر گام بردارند. یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های کشاورزی، بخش سیلوداری و ذخیره‌سازی گندم است که سال‌ها است دستخوش چالش‌های بسیار شده و در تمام این سال‌ها شاید آن‌طور که باید، حقوق سیلوداران رعایت نشده است و آن‌ها هم خواسته‌هایی از دولت جدید دارند. در این راستا با شماری از سیلوداران کشور به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید؛

 

دمیرچی، دبیر انجمن سیلوداران کشور گفت: همه ساله سازمان برنامه و بودجه، شرکت بازرگانی دولتی ایران را به عنوان متولی خرید گندم کشور معرفی مینماید و انتظار این است که در اولویتبندی فضاهای ذخیرهسازی، قوانین بالادستی کشور مد نظر باشد و به جای لحاظ نمودن مالکیت در اولویت، کیفیت فضاهای ذخیرهسازی مد نظر باشد. صرفه و صلاح اقتصادی با به خاطر انداختن سلامت جامعه، هرگز قابل دفاع نیست لذا پیشنهاد میگردد فضاهای استاندارد (سیلوهای فلزی و بتنی) بخش خصوصی و دولتی، اولویت اول ذخیرهسازی قرار گیرد و سیلوها و انبارهای مستهلک از رده خارج گردند.

به گفته وی، باید از وضع قوانین و مقررات یکطرفه و همچنین از صدور بخشنامههای بدون پشتیبانی و بدون هماهنگی بخش خصوصی، خودداری گردد و انتظار میرود از تصدیگری و رقابت با بخش خصوصی و ایجاد رانت نیز خودداری نمایند.

یکی از چالشها، تنظیم قراردادهای یک طرفه میان سیلوداران بخش خصوصی است. دمیرچی در این باره گفت: باید از تنظیم قرارداد یکطرفه بدون هماهنگی بخش خصوصی و مجبور نمودن آنان به امضای قرارداد و تهدید مبنی بر عدم انعقاد قرارداد ذخیرهسازی در صورت اعتراض به مفاد قرارداد، خودداری شود و با دعوت از سیلوداران بخش خصوصی و استفاده از نظرات پیشنهادی آنان، برای تنظیم قرارداد منصفانه اقدام گردد.

دبیر انجمن سیلوداران درباره عدم پرداخت به موقع دستمزد ذخیرهسازی گندم اظهار کرد: عدم پرداخت بهموقع دستمزد ذخیرهسازی گندم و مدیریت خرید، معضل همیشگی سیلوداران بوده و در صورت تأخیر تحویل گندم، سیلوداران مشمول جریمه میگردند. انتظار میرود در صورت تأخیر در پرداخت به سیلوداران، جریمه دیرکرد نیز به آنان پرداخت گردد.

وی با بیان اینکه سیلوداران مانند سایر بخشها خواستههایی دارند، تاکید کرد: درخواست سیلوداران، اصلاح بعضی از بندهای قرارداد و دستورالعملهای سالانه ذخیرهسازی فیمابین است که علیرغم تشکیل جلسات مشترک و قول مساعدت مسئولین مربوطه، متأسفانه هنوز تغییری دیده نمیشود. ضمن آنکه احداث سیلو و ایجاد فضای ذخیرهسازی در سالهای نه چندان دور، بسیار پسندیده و ضروری برای کشور محسوب میشد و در بسیاری از استانها بین تولید گندم و فضای ذخیرهسازی ایجاد شده، تعادل به وجود آمد اما در چند استان بیش از حد نیاز، سیلو ساخته شد. در حال حاضر ظرفیت کشور بیشتر از نیاز واقعی است و باید از صدور بیرویه مجوز احداث سیلوی جدید، جداً جلوگیری شود زیرا هم باعث هدر رفتن سرمایه ملی کشور میگردد و هم باعث میشود صنف سیلودار به ورطه ورشکستگی بیفتد.

به گفته وی، صاحب کالا (بازرگانی دولتی ایران) طبق عرف تجارت موظف است گندم امانی نزد سیلودار بخش خصوصی را خود بیمه نماید اما متأسفانه بیمه نمودن کالا را بر عهده سیلودار گذاشته و در حق سیلودار اجحاف نموده است. اخیراً طی بخشنامهای، در وسط سال، شرکت بازرگانی دولتی اعلام نموده که سیلوداری که طرف قرارداد ذخیرهسازی گندم است، حق ندارد به جز گندم، سایر غلات (جو و ذرت) را ذخیرهسازی نماید که با توجه به خشکسالی امسال و سالهای مشابه و ذخیرهسازی بسیار کم سیلوداران، خسارت جبرانناپذیری به سیلودار تحمیل میگردد لذا باید در این شرایط مقرر گردد که در هیچیک از استانها در محدوده سیلوهای استاندارد، مجوز مرکز خرید موقت گندم صادر نشود.

دمیرچی بیان کرد: باید به منظور افزایش ضریب اشغال سیلوهای بخش خصوصی، تدابیر لازم اندیشیده شود تا بخشی از گندم وارداتی، جهت ذخیرهسازی به سیلوهای بخش خصوصی سپرده شده و بهرهگیری از مراکز فاقد تأسیسات استاندارد ذخیرهسازی، ممنوع گردد.

وی گفت: با توجه به اینکه افت رطوبی گندم بر اساس ضریب منطقه 4 اقلیم کشور به صورت ماهانه پرداخت میگردد و بر اساس تحقیقات دانشگاهی و پژوهشی، افت رطوبی گندم در اولین ماههای ذخیرهسازی ایجاد میگردد، درخواست بازنگری در محاسبه اقلام پرداختی افت رطوبی گندم را داریم.

دمیرچی خاطرنشان کرد: ابلاغ و اعمال نرخهای مصوب ابلاغی سازمان حمایت بابت دستمزد ذخیرهسازی گندم نیز باید بدون دخل و تصرف عیناً به سیلوداران پرداخت شود.

یونس زارعی، مدیرعامل سیلوی آرمان توسعه غرب هم معتقد است این روزها دیگر ذخیرهسازی گندم برای سیلوداران به صرفه نیست. وی در این باره گفت: در دهه هشتاد بود که بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی، اجازه ورود به بخش خصوصی به صنعت خودروسازی داده شد و دولت در تمامی رسانهها و مجلس، خبر از حمایت از خودروسازان داد اما در این سالها چنین حمایتی از سیلوداران صورت نگرفت و انتظارات آنها برآورده نشد.

وی ادامه داد: دیگر با این شیوه، توجیه اقتصادی برای سیلوداران وجود ندارد و دولت میگوید ۲ درصد از بهای گندم به سیلودار داده میشود در حالی که این اصلاً کافی نیست. ۹۰ درصد سیلوهای کشور در مبادی تولید گندم ساخته شدهاند و این روش یعنی ضربه زدن به این صنعت و با توجه به اینکه این روزها شاهد فعالیت شمار زیادی از سیلوها هستیم بنابراین دولت باید در این زمینه تجدید نظر کند.

زارعی خاطرنشان کرد: شیوه اشتباه قراردادها باید اصلاح شود و دولت باید اجازه دهد تا در ازای حمل و نقل و ذخیرهسازی گندم، مانند شرکتهای تعاونی روستایی، ۶ درصد از وجوه به سیلوداران تخصیص پیدا کند تا آنها بتوانند در شرایط بهتری به فعالیت بپردازند چراکه در غیر این صورت سیلوداران مجبور به تعدیل نیرو خواهند شد.