ارسال به دوست  نسخه چاپي 

سيلوي قديمي اهواز، خاطرات زمان جنگ را تداعي مي‌کند

چندي پيش در صفحه اينستاگرام کنفدراسيون فوتبال آسيا، عکسي توجهم را جلب کرد؛ عکسي مربوط به ورزشگاه تختي شهر اهواز که در کنار آن، سيلوي قديمي اين شهر نيز خودنمايي مي‌کرد. همجواري اين دو مکان که يکي وظيفه تغذيه روح و ديگري وظيفه تغذيه جسم را عهده‌دار است، در شهري که زماني نماد پايداري کشور بوده، ناخودآگاه خاطرات زمان جنگ تحميلي را برايم زنده کرد و تصميم گرفتم در مورد سرگذشت اين سيلو، بيشتر تحقيق کنم.

 

سيلوي اهواز نيز تاريخچهاي همانند سيلوي تهران دارد و قدمت آن بيش از 85 سال است و داستان ساخت آن به جنگ جهاني دوم باز ميگردد. اين سيلو در اوايل دهه 40 راهاندازي شده و ظرفيت آن 30 هزار تن است و سالهاي زيادي تامينکننده مايحتاج اساسي شهر اهواز بوده تا آنجا که در دوران جنگ نيز اهميت خود را از دست نداده است. هرچند سيلوي قديمي شهر اهواز نيز از حمله عراقيها در امان نمانده است.

به گفته يکي از پرسنل قديمي اداره غله اهواز، اين سيلو در زمان جنگ آسيب چنداني نديد و تنها گلولههايي به بدنه آن وارد شد که نتوانست در ادامه فعاليت آن اختلالي ايجاد کند اما اين روزها ديگر اين سيلو کارايي سابق خود را ندارد و مانند پيري، نظارهگر گذر سالهاي عمر خود است و از آنجا که تردد ماشينهاي سنگين حمل و نقل در داخل شهر اهواز ممنوع است، سيلويي خارج اين شهر راهاندازي شده که اکنون نقش اصلي را در تامين کالاهاي اساسي ايفا ميکند.

گفته ميشود تمام دستگاههايي که در سيلوي قديمي شهر اهواز به کار رفته، زيمنس آلمان است، ساختار آن بتني بوده و به ريل متصل است که در کشور تنها شمار اندکي از سيلوها از حمل و نقل ريلي برخوردار هستند و در سالهاي نهچندان دور به دليل دسترسي دريايي و ريلي، گندم از سيلوي قديمي شهر اهواز به کشور عراق صادر ميشده است. از ديگر ويژگيهاي اين سيلو، اين است که منازل مسکوني همچنان در ساختار خود باقي ماندهاند.

گفتني است اين سيلو پس از سالها به بخش خصوصي واگذار شده در حالي که ميتواند به عنوان ميراث فرهنگي و معنوي استان خوزستان، کاربري خود را تغيير دهد البته اين مسأله نيازمند تعامل و انديشه مسئولان استان است.

با نگاهي به سرگذشت اين سيلو، ميتوان به اهميت سازههاي قديمي مانند سيلوي تهران و سيلوي اهواز پي برد که ميتوانند در ميراث معنوي ما جايگاهي ويژه داشته باشند اما بدون شک انتظار ميرود مسئولين استاني، اداره کل غله و سازمان ميراث فرهنگي، به اهميت تغيير کاربري چنين بناهايي پي ببرند و در حفظ اين آثار کوشا باشند.