ارسال به دوست  نسخه چاپي 

صنعت بسته‌بندي نان، مغفول مانده است

صنعت بسته‌بندي در ايران، يکي از صنايعي است که دغدغه‌هاي بسياري براي توليدکنندگان ايجاد کرده به ويژه در صنعت نان که استفاده از بسته‌بندي‌هاي مناسب، نقش بسزايي در ايجاد کيفيت نان دارد. اما ظاهراً چند سالي است که صنعت بسته‌بندي دستخوش چالش شده، صنعتي که مواد اوليه‌اش مربوط به پتروشيمي است و تهيه آن در شرايط تحريم، از موضوعاتي است که بر صنعت آسياباني هم در قالب تهيه کيسه‌هاي حمل آرد، تاثير قابل ملاحظه‌اي گذاشته است.

 

خريداران نايلونهاي بستهبندي نان ميگويند گاهي چند ماهي وضعيت تأمين کيسههاي بستهبندي روان است اما ناگهان وقتي براي تأمين نايلون بستهبندي مراجعه ميکنند، توليدکننده ميگويد شرايط خوبي نيست و اين يک علامت سؤال ايجاد ميکند!

در سال جاري براي خريد سلفونهاي بستهبندي با 100 درصد افزايش قيمت مواجه بوديم. آنچه در اين ميان ديده ميشود، آن است که گراني مواد اوليه پتروشيمي، مشکلات عديدهاي را براي سلفونهاي بستهبندي به وجود آورده است اما به اين نکته بايد اشاره کرد که در ايران بستهبندي سلفون مناسب براي صنعت نان وجود ندارد و اين موضوعي است که سالها در دنيا مورد توجه قرار گرفته است و در نتيجه آن، امروز در دنيا پلياتيلن مخصوص بستهبندي نان توليد ميشود اما در ايران تفاوتي ميان سلفون نان با ساير کالاها وجود ندارد و دليل آن مشخص نيست.

به گفته معصومه جوان، مدير بازرگاني شرکت نانآوران، زيرساختها براي توليد سلفون مخصوص نان وجود دارد اما شايد به دليل هزينهبر بودن، کارخانهها از توليد آن امتناع ميکنند وگرنه توليد تخصصي همانگونه که در صنعت شير انجام ميشود، در صنعت نان هم امکانپذير است و اين در حالي است که بستهبندي در توليد نان صنعتي بسيار اثرگذار است. اما اين خاتمه راه نيست چراکه در کنار نداشتن بستهبندي مناسب در صنعت نان، صنعت چاپ هم در اين راستا با چالشهايي مواجه است.

در صنعت بستهبندي نان با دنيا فاصلهاي عميق داريم. يادم ميآيد چندي پيش مقالهاي در يکي از روزنامههاي ايران با تيتر «بستهبندي، شريک جرم گراني» چاپ شد. اکنون پس از گفتوگوها و پژوهشها ميتوان به آساني متوجه شد که به واقع بستهبندي، شريک جرم گراني محصولات است و توليدکنندگان پتروشيمي در نوک پيکان اين گراني قرار گرفتهاند و در حوزه ما نيز توليدکنندگان نان صنعتي در تأمين بستهبنديهاي نان، با مشکل مواجه هستند.