ارسال به دوست 
نسخه چاپي
آقای وزیر می‌دانید یا نمی‌دانید؟!
چهارم شهریورماه 1401 بود که جناب آقای خاندوزی، وزیر اقتصاد عنوان کرده بود که در گذشته نزدیک به 30 درصد میزان توزیع آردی که در کشور صورت می‌گرفت، به فروش مشتری نمی‌رسید و خدا را شکر که طی دو سه ماه که این طرح پیاده شده، بدون فشار به مردم، این حجم را شناسایی کردیم و «امروز می‌توانیم بگوییم که چه فردی با کارت ملی از کدام نانوایی نان خریده!» اما در واقع نانی خریده نشده و تنها آرد را برده است...
یارانه‌ای که به مصرف دام و آبزیان می‌رسد امروز پس از گذشت یک سال و اندی و نزدیک به دو سال از این گفته وزیر، وقتی به طرح نانینو و خروجی آن نظر می‌اندازیم، می‌بینیم که این طرح خام نه تنها خروجی نداشته بلکه نتایج عکس نیز داشته است. نانوایانی که به قول دولت کنترل شدند و مسیر فروش آرد خارج از شبکه برایشان مسدود شد، پس از اجرای طرح کارتخوان‌های هوشمند به طریقی دیگر این بار با افزایش ضایعات و فروش نان به چند برابر قیمت به دامداری‌ها و صیادان به عنوان طعمه ماهیگیری، به کسب درآمد پرداختند یعنی جریان خروج آرد از شبکه تغییر پیدا کرد و این طرح دولت نیز برای کنترل افاقه نکرد. از سوی دیگر مردمی که دولت سرشان بابت پرداخت میلیاردها تومان منت می‌گذارد، در صفوف طولانی با نانی بی‌کیفیت و برخوردی قهری از سوی نانوا مواجه می‌شوند که «همین است که هست!» بله! همین می‌شود که هست وقتی نان کشور که بیشترین یارانه را دولت از جیب مردم به اسم مردم به چرخه معیوب تولید می‌دهد، به جای مردم دلال‌ها و سوداگران پای سفره یارانه‌اش می‌نشینند و به ریش دولت و مردم می‌خندند و بحث یکسان‌سازی نرخ و حذف یارانه که پیش می‌آید نیز فریاد «وا اسفا!»، «وا مردما!» می‌دهند به نام مردم و به کام جیبشان! بدبختی از آنجا شروع می‌شود که زنجیره عریض و طویلی به نام زنجیره گندم، آرد و نان صاحب ندارد چون این بی‌صاحبی کار واسطه‌ها را راحت می‌کند. اگر نان یک متولی واحد داشته باشد، باید متولی پاسخگو باشد اما وقتی چندین سازمان موازی خود را زعیم زنجیره بدانند، هیچ پاسخگویی برای مشکلات وجود نخواهد داشت و رزق مردم، توپ فوتبالی در دست سازمان‌های مختلف خواهد بود. حال جواب آقای خاندوزی را باید داد که جناب وزیر، نان یارانه‌ای که ادعا می‌کنید می‌دانید کی، کِی و از کجا می‌خرد، در تناژ بالا برای طعمه‌گذاری قلاب ماهیگیری از سوی صیادان استفاده می‌شود و مردم نانی را می‌خورند که استاندارد کیفی‌اش در سطح دام و طیور است! چرا دولتی که زیربار بودجه سنگین دیگر توانی برایش نمانده، باید این مسیر پر از اشکال را ادامه دهد؟ وزارت محترم اقتصاد آیا نمی‌تواند دیپلماسی اقتصادی برای حل معضل اختصاص یارانه مستقیم به روش غیرتورمی به نان در کشور داشته باشد؟! مجلس محترم بهتر نیست به جای حکم دادن در فروع تولید که نیازمند تجربه و تخصص در تولید است، به اصل بپردازد و طرح تک‌نرخی شدن و اختصاص یارانه به مصرف‌کننده را در مجلس پیگیری کند که تنها راه رستگاری زنجیره تولید گندم، آرد و نان همین است و در این روش است که سلامت‌محور شدن نانی که آقایان دعوی حمایت از آن را دارند، جامه عمل خواهد پوشید؟! اگر نه در شرایط فعلی هر یک از حلقه‌های زنجیره تولید به فکر تأمین زیان ناشی از سیستم یارانه‌ای به هر روش خواهند بود و بستر این صنعت، جولانگاه واسطه‌های سودجو ... خبرنگار: ندا کاظمی ترکی