ارسال به دوست
نسخه چاپي
اگر گندم را به سیلوهای کارخانهها تحویل دهیم، تعاون روستایی کود و تسهیلات نمیدهد!
گندم غلهای استراتژیک و ماده اولیه تولید نان کشور است که مسئولین ذیربط در تریبونهای مختلف داعیه دفاع از حفظ کمیت و کیفیت این ماده غذایی را دارند که آن را قوت لایموت مردم میدانند.
بذر گندم با تلاش کشاورزان به بار مینشیند و موقع برداشت، محصول پاک کشاورز ملعبه دست سازمانی به نام تعاون روستایی میشود؛ سازمانی که طی سالها نه توسعهای در مراکزش داشته و نه امکانات و استانداردی در مراکز و ذخیرهسازیاش وجود دارد و صرفاً چون عدهای در این سازمان از مالیات مردم کسب درآمد و ارتزاق دارند، باید سر سفره بنشینند و گندم استانهای کیفی کشور که نقش حیاتی در اختلاط و استانداردسازی کیفیت گندم برای بهبود نان کشور دارد که یارانهای سنگین از جیب ملت برایش درنظر گرفته شده، در سایتهای روباز این سازمان نگهداری شده و خسارت میبیند. در گفتوگویی که با مشاوران داشتیم، اظهار کردند: «ما میتوانیم گندم را به محل ذخیرهسازی استاندارد تحویل دهیم که بعضاً این مراکز در مجاورت اراضی تحت کشت گندم هم است اما اگر این اقدام از ما سر بزند، برای سال دیگر نمیتوانیم سم، کود و تسهیلات از این سازمان بگیریم.» حال سؤال ما این است، سازمانی که هیچ زیرساختی برای نگهداری استاندارد گندم ندارد چرا باید متولی پرداخت تسهیلات و امکانات زراعی باشد و با ارعاب کشاورز، وی را مجبور کند که گندمش را به انبارهای بدون امکانات تعاون روستایی تحویل دهد؟! امیدواریم مسئولین وزارت جهاد کشاورزی پاسخی برای این پرسش داشته باشند. خبرنگار: ندا کاظمی ترکی