ارسال به دوست 
نسخه چاپي
نان‌فروش‌های امروز، در خدمت اسنپ نان!
بی‌کیفیتی و بانمکی از سویی و معضل صف از سوی دیگر گریبان مصرف‌کننده نان را گرفته است. چند روز پیش که برای تهیه گزارش میدانی در صف نانوایی ایستاده بودم، شاهد عینی گله و شکایت مردم از بی‌کیفیتی نان و برخورد عجیب و یک‌کلام نان‌فروش‌ها بودم. بله! «نان‌فروش!»
با گذری بر نانوایی‌های شهر، خیلی وقت است می‌بینیم نانوایان متعهد جایشان را به نان‌فروشان داده‌اند. این جماعت جدید دیگر تعهد و حسی به وظیفه‌شان در تأمین نان مأکول ندارند و مردم را به چشم محکومان خوردن خمیر و آبی می‌دانند که به دل تنور چسبانده و اسمش را گذاشته‌اند «نان!» البته تأکیدی هم روی اسم ندارند می‌گویند اسمش را هرچه دوست دارید بگذارید، «همینه که هست!» مردم از برخورد با این ادبیات ناراحت می‌شوند و گاهی وارد بحث می‌شوند اما اکثر مردم نجیب، سر به زیر انداخته و نانی را که محکوم به خوردن آن هستند، از جناب نان‌فروش می‌گیرند و می‌روند و سری تکان می‌دهند و بر باعث و بانی بد و بیراه می‌گویند. به عنوان خبرنگاری که سال‌ها است در این حوزه با این مشکلات مواجه هستم، معتقدم واقعاً جای دلسوزی دارد که هم صنف و هم مردم در مخمصه‌ای به نام یارانه دولت گیر کرده‌اند. نانوا که هشتش گرو نُه مانده و نمی‌تواند هزینه نیروی متخصص و متعهد را بدهد و از کارگر گذری در نانوایی استفاده می‌کند؛ کارگری که نه تجربه دارد و نه اصالت نان برایش مطرح است، به راحتی هر طور دلش می‌خواهد با مشتری برخورد می‌کند، مشتری که دولت زیر بار حمایت از حقش دارد جان می‌دهد! جای شگفتی است که چرا حرف دلسوزان واقعی و متخصصان و کارشناسان به گوش دولت محترم نمی‌رسد که راه حمایت از این مردم نجیب، پرداخت یارانه به روش فعلی نیست... همه دردسر‌هایی که گفتیم یک طرف، جمع کردن نان برای فلان و بهمان بدون توجه به مردم در صف مانده از سوی دیگر شده مزید بر علت! همین‌طور اسنپ است که درب دکان نانوایی استپ می‌کند و نان‌های جمع‌آوری شده را می‌برد خدمت مشتریان متمولی که به خود زحمت نمی‌دهند در صف بمانند یا می‌رود به دامداری برای مصرف دام‌ها در دامداری‌ها! خدا داند! آنچه مهم است این نکته است که اولویت نان‌فروش با خریداری است که پول بیشتر می‌دهد. به هر حال دیگر پس از این همه سال گفتن، ما هم دیگر داریم بی‌خود قلم می‌زنیم! آقای مسئول سلمنا... خبرنگار: ندا کاظمی ترکی