ارسال به دوست  نسخه چاپي 

ثبت نان تخت سمرقند به عنوان یک نشانه جغرافیایی در ازبکستان

نان تخت سمرقند رسماً به عنوان یک نشانه جغرافیایی ثبت شد. وزیر دادگستری ازبکستان گواهی ثبت را به سرپرست منطقه سمرقند تسلیم کرد.

 

به گزارش نگاه هستی به نقل از Gazeta.uz، وزارت دادگستری ازبکستان اعلام کرد: نان تخت سمرقند به فهرست دولتی نشانه‌های جغرافیایی اضافه شد. گواهی ثبت در فوریه 2025 از سوی وزیر دادگستری به سرپرست فرمانداری منطقه سمرقند ارائه شد. بسیاری از گردشگران هنگام پایان سفر خود به منطقه، نان سمرقند را خریداری می‌کنند. نان یکی از نمادهای سمرقند است. نان سمرقند از آرد، مخمر، آب و نمک درست می‌شود.

نان در سمرقند و به طور کلی در سراسر ازبکستان، مورد احترام است. نان‌های سمرقند با اندازه متوسط، دارای دانه‌های کنجد هستند و در تنورهای مخصوص پخته می‌شوند. نان به دیواره‌ها می‌چسبد و حرارت تنور را جذب می‌کند و رنگ قرمز و بافت داخلی نرمی ‌به خود می‌گیرد. اگر یکی از نان‌ها هنگام پخت از دیوار به خاکستر برسد، مقدس شمرده می‌شود.

سمرقند حتی «فصل نان» دارد. این فصل که به «فصل فروش» معروف است، از بهار شروع می‌شود و تا پایان تابستان ادامه دارد. این زمانی است که تقاضا برای نان زیاد است و نانوایی‌ها مشغول پختن برای مراسم گوناگون (عروسی، جشن‌ها، تعطیلات بهاری) هستند. همچنین در آغاز فصل بهار، سمرقند مملو از گردشگر و مسافر می‌شود که نیاز به نان را افزایش می‌دهد.

این نان به خاطر طعم و خواص ویژه‌اش معروف است به این معنی که برای مدت طولانی سفت نمی‌شود. یک نان واقعی سمرقندی که در دمای اتاق نگهداری می‌شود، تا ۱۰ الی ۱۴ روز قابل ذخیره و خوردن است. آن را که در یخچال بگذارید، تا 3 ماه قابل نگهداری است. بر اساس روایتی، این نان به گونه‌ای پخته می‌شد که ماندگاری طولانی داشته باشد تا سربازان بتوانند آن را در لشکرکشی‌ها با خود ببرند. این نان هرگز کپک نمی‌زد و تنها چیزی که لازم بود قبل از گرم شدن دوباره انجام شود، پاشیدن آب بود تا نان‌ها شکل و طراوت اولیه خود را به دست آورند. 

بر اساس قانون «درباره نشانه‌های جغرافیایی»، چنین نام‌گذاری برای محصول، آن را به ‌عنوان منشأ یک مکان جغرافیایی خاص مشخص می‌کند، جایی که کیفیت، شهرت یا سایر ویژگی‌های آن به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر منشأ جغرافیایی آن قرار دارد. وزارت دادگستری، یک نهاد دولتی مجاز است که مسئولیت حفاظت قانونی نشانه‌های جغرافیایی را بر عهده دارد. استفاده از نشان جغرافیایی ثبت شده از سوی افرادی که حق چنین کاری را ندارند، غیرقانونی تلقی می‌شود.