اخبار > درددل نانوایان؛ احترام، سهم فراموش‌شده‌ ما...

ارسال به دوست  نسخه چاپي 

درددل نانوایان؛ احترام، سهم فراموش‌شده‌ ما...

در هر کوچه و خیابانی، نانوایان بی‌صدا در شیشه‌های نانوایی پای تنورهای خود ایستاده‌اند و نان‌هایی را که هر روز بر سفره‌های مردم قرار می‌گیرد، با دستان زحمتکششان تهیه می‌کنند.

برای بسیاری از ما، خرید نان تنها یک کار روزمره است که چند دقیقه از وقتمان را به خود اختصاص می‌دهد اما در پشت پرده این فرایند، نانوایان با مشکلات و دشواری‌های بسیار مواجه هستند که کمتر کسی از آن‌ها آگاه است. یکی از این مشکلات، نبود احترام و بی‌توجهی برخی مشتریان به جایگاه اجتماعی و سختی‌های کار نانوایان است. بسیاری از نانوایان می‌گویند حتی از سوی مشتریانی که روزانه به مغازه‌شان مراجعه می‌کنند، مورد توهین و بی‌احترامی قرار می‌گیرند. 

یکی از نانوایان در تهران با چهره‌ای غمگین درباره شرایط کاری خود می‌گوید: ما در این شغل، همیشه در تلاش هستیم که نانی سالم و تازه در اختیار مردم قرار دهیم اما وقتی به رفتار برخی مشتریان توجه می‌کنیم، انگار هیچ ارزشی برای ما قائل نیستند. گاهی از سر خستگی یا بی‌حوصلگی، توهین‌هایی می‌شنویم که قلبمان را می‌شکند. 

وی ادامه می‌دهد: حتی در برخی موارد، به محض ورود به نانوایی، بعضی از مشتریان به راحتی شروع به ایراد گرفتن می‌کنند. نه‌تنها مشکلات واقعی نانوایان را نمی‌بینند بلکه گاهی بدون توجه به سختی‌های کار ما، ما را زیر سؤال می‌برند.  

نانوایان که بسیاری از آن‌ها سال‌ها در این حرفه فعالیت کرده‌اند، با اشاره به شرایط اقتصادی سختی که در آن قرار دارند، از فشار مضاعفی که به آن‌ها وارد می‌شود، سخن می‌گویند. مشکلاتی از قبیل افزایش قیمت آرد، کمبود مواد اولیه و افزایش هزینه‌های جاری نانوایی‌ها، شرایط کار را برای آن‌ها بسیار دشوار کرده است. در حالی که مسئولان وعده حمایت از این صنف را داده‌اند، نانوایان همچنان احساس می‌کنند که در عمل هیچ حمایتی از آن‌ها صورت نمی‌گیرد.  

یکی دیگر از نانوایان با اشاره به مشکلات روزمره‌شان می‌گوید: حتی در شرایطی که قیمت آرد و سایر مواد اولیه افزایش می‌یابد، به ما اعلام می‌شود که قیمت نان نباید تغییر کند. این فشار به حدی است که دیگر قادر به تأمین هزینه‌های خود نیستیم. ما مجبوریم برای تأمین هزینه‌ها از سود خود کم کنیم اما آیا کسی از سختی‌های کار ما مطلع است؟  

جالب است که نانوایان، علی‌رغم همه این مشکلات و دشواری‌ها، هنوز هم به ارائه بهترین کیفیت نان به مردم اهمیت می‌دهند. بسیاری از آن‌ها به‌رغم توهین‌ها و برخوردهای نادرست، از مسئولیت اجتماعی خود غافل نمی‌شوند و سعی می‌کنند نانی سالم و با‌کیفیت تحویل دهند.  

اما آنچه بیش از همه، نانوایان را آزار می‌دهد، نبود جایگاه اجتماعی برای آن‌ها است. بسیاری از آن‌ها بر این باورند که در نظر جامعه و حتی برخی از مسئولان، شغل نانوایی به عنوان یک شغل دست دوم یا بی‌اهمیت دیده می‌شود. 

یکی از نانوایان قدیمی با ناراحتی می‌گوید: وقتی مردم می‌خواهند از وضعیت شغلی خود صحبت کنند، هیچ‌یک از آن‌ها شغل نانوایی را به عنوان یک شغل ارجمند ذکر نمی‌کنند. ما به سختی می‌توانیم نان تهیه کنیم اما هیچ‌کس نمی‌فهمد پشت این نان، ساعت‌ها زحمت و تلاش است. وقتی نانوایان به شرایط کاری خود اشاره می‌کنند، اغلب نادیده گرفته می‌شوند.  

بسیاری از نانوایان از اینکه مسئولان به جای ارائه راهکارهای عملی برای رفع مشکلاتشان، تنها به وعده‌های بی‌پایه اکتفا می‌کنند، ناامید شده‌اند. «ما به وعده‌های مسئولان دیگر باور نداریم. همه‌چیز به ما وعده داده می‌شود اما هیچ‌گاه تغییر واقعی رخ نمی‌دهد. امروز هیچ‌کس نمی‌داند که ما چگونه روزهای خود را سپری می‌کنیم.» این کلام، درد و رنجی است که بسیاری از نانوایان در دل دارند.  

در نهایت، نانوایان تنها یک خواسته دارند؛ احترام. آن‌ها خواهان توجه به زحمات و سختی‌هایشان هستند. آنان از جامعه و مسئولان می‌خواهند که جایگاه اجتماعی‌شان را ارتقا دهند و به شغل نانوایی به عنوان یک شغل ارجمند و ضروری نگاه کنند زیرا در دنیای امروز، نان به عنوان نیاز اساسی زندگی انسان‌ها، باید با دستانی پر از احترام و ارزش تهیه شود.

خبرنگار: ساناز مرادیان عنبران