ارسال به دوست 
نسخه چاپي
حمایت از تولید در قالب شعار و ضربه به تولید در عمل
طی سال‌های گذشته، همواره دولت‌ها سنگ حمایت از صنعت را به سینه زده‌اند اما عملاً سیاست‌های دست و پاگیر و صدور دستورالعمل‌های متعدد و غیره، سد راه توسعه صنعت کشور شده است.
یکی از زیان‌بارترین اشتباهاتی که امسال دولت در تصمیم‌گیری کلان کشوری در حوزه گندم، آرد و نان داشت، تعلل در اعلام نرخ خرید تضمینی و توقف عرضه گندم صنف و صنعت بود که این تصمیم موجب تعطیلی خطوط تولید آرد صنف و صنعت و به تبع آن توقف تولید فراورده‌های این صنعت شد. اتخاذ موضع وزارت جهاد کشاورزی در حمایت یک‌طرفه از حقوق کشاورزان و کم‌توجهی به صنعت استراتژیک آرد و نان کشور، تبعاتی جبران‌ناپذیر داشته و دارد که همواره موجب اتلاف سرمایه تولید و ثروت ملی شده است. در نخستین روزهای سال جدید، مواجهه صنعت با سردرگمی دولت در تعیین نرخ خرید تضمینی در سطح مدیریت کلان اقتصادی کشور، مشکلی بود که در پی آن سیاست اشتباه دیگری در عدم تخصیص گندم صنف و صنعت اتفاق افتاد و کارخانه‌هایی که در فضای انحصاری دولتی بودن آرد فعالیت می‌کنند و چشم به سود اندکی دوخته‌اند که در حوزه صنف و صنعت دارند، با وقفه در تولید مواجه و به تبع آن سایر صنایع وابسته نیز با همین مشکل روبه‌رو شدند. حال کدام مسئول و متولی در کشور پاسخگوی ضرر و زیان صنعت خواهد بود؟ مسئولین و حقوق‌بگیران پشت درهای بسته تصمیم می‌گیرند و قشر تولیدکننده کشور تبعات تصمیمات نادرست آن‌ها را پرداخت می‌کند! اما تا کی تولید تاب و توان ادامه فعالیت در فضای موجود را خواهد داشت؟ در کشورهای کمتر توسعه‌یافته نظیر ایران، تمام سیاست دولت‌ها همراستا با رشد و توسعه تولید است و حمایت از تولید در دستور کار است و اجرا می‌شود اما متأسفانه در ایران حمایت از تولید در قالب شعار باقی مانده و تنها هنر دولت شده تخصیص یارانه با روشی نادرست در جهت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر که آن هم به جیب واسطه‌ها و سوداگرانی می‌رود که از این آشفته بازار بهره‌مند می‌شوند. حضور افراد بی‌انگیزه و فاقد تخصص در مسئولیت‌های کلیدی نیز محصولی جز عرصه کنونی صنعت تولید ندارد و چه نیکو گفت شهید چمران که «می‌گویند تقوا از تخصص لازم‌تر است، آن را می‌پذیرم اما می‌گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می‌پذیرد، بی‌تقوا است.» خبرنگار: ندا کاظمی ترکی